Ik stap op de fiets en rijd in alle rust en stilte naar mijn opa en oma, ongeveer drie à vier minuutjes fietsen. Mama wil gevulde speculaas maken, maar May en ik hebben woensdag bijna alle roomboter opgemaakt... En dus schiet ik in mama's veel te kleine (maar veel te leuke) gehakte laarsjes en pak mijn gloedjenieuwe, spiksplinterwitte tas. Gehaakt!
Het is ongelooflijk hoe stil het op zondagmiddag is op straat. Op een enkele auto, fietser of wandelaar na, zijn de straten van mijn dorp zo goed als leeg. Een aantal mensen genieten heerlijk van het heerlijk zonnige weer en een enkeling zit voor zijn deur een goed boek te lezen. Heerlijk! Heel even krijg ik een lentegevoel. Voor de zekerheid had ik mijn handschoenen meegenomen en hoewel ik mijn handen af en toe stiekem in mijn jaszakken wurm, weiger ik ze aan te trekken. Heerlijk dit!
