interview | Wies heeft een passie voor schrijven

Alweer een tijdje geleden verscheen er een oproep op mijn blog voor een schrijfinterview. Uiteindelijk hebben maar twee mensen zich opgegeven, waaronder Wies. Lees het interview hieronder, waarin zij vertelt over háár passie voor schrijven!

Wat is jouw passie? Opinie schrijven, verhalen, gedichten, songteksten? 

Ik schrijf het liefst over mijn eigen mening en dan het liefst toegepast op de actualiteit. Overal en altijd als ik het nieuws hoor op bijvoorbeeld het journaal, probeer ik meteen kanttekeningen te plaatsen bij de manier waarop de berichtgeving is opgebouwd. Op deze manier ‘dwing’ ik mezelf mijn eigen mening te vormen en overal objectief naar te kijken. Verder schrijf ik graag gedichten, al vind ik dat ik daar nog niet erg goed in ben. Gedichten schrijf ik het liefst over gevoelens of over gebeurtenissen van toen ik klein was. Tot slot ben ik bezig met een boek, een filosofische roman moet het worden, maar hier laat ik nog niet zoveel over los!

Sinds wanneer schrijf je? Vanaf dat ik kan schrijven, schrijf ik al verhalen. Meestal korte verhaaltjes of stukjes in mijn dagboek. Toen ik wat ouder werd schreef ik met mijn buurmeisjes vaak toneelstukjes en scripts, die we dan ook opvoerden in de tuin voor onze ouders. Sinds een jaar of drie schrijf ik opiniestukken en gedichten en deze gebruik ik voor mijn blog, die nu ongeveer een jaar bestaat.

Is er wel eens werk van je gepubliceerd? Oja, vergeten te vermelden in de vorige vraag! Ik heb ook nog een jaar of vijf voor een tijdschrift geschreven. Ik ben hierin gerold omdat mijn vader de uitgever van een aantal tijdschriften is, waaronder een tijdschrift voor Dierenartspraktijken (het heet dan ook Dierenpraktijken). Gedurende vijf jaar heb ik de tekst en foto’s van de Kidspagina verzorgd. Ja, ik weet, een stuk minder spectaculair dan dat het klonk, maar je moet ergens beginnen.

Hoe reageren mensen op het feit dat je schrijft en wat vinden ze van je werk? Meestal krijg ik leuke reacties op mijn blog, al heb ik niet heel veel bezoekers. Verder heb ik ook een twitteraccount voor mijn blog en daarop krijg ik ook regelmatig leuke reacties en retweets. Mijn vrienden en klasgenoten bloggen niet, maar lezen mijn stukjes soms wel en reageren er enthousiast op. Als er iets geschreven moet worden in de klas, bijvoorbeeld recent voor het jaarboek, dan ben ik meestal degene die wordt gevraagd. Best goed voor mijn ego haha.

Zou je later een beroep willen waarin schrijven centraal staat? (journalist, schrijver, enz.) Ik ben momenteel druk bezig met het oriënteren op wat ik later wil gaan doen, omdat ik in 6VWO zit en het eindexamen best dichtbij komt. Ik wil het liefst politicologie gaan studeren omdat ik conflicten en relaties tussen landen erg interessant vind. Het liefst zou ik dit combineren met een vorm van journalistiek. Helaas is er geen directe master journalistiek die op deze studie aansluit, daarom blijf ik maar gewoon in mijn vrije tijd schrijven en hoop ik dat ik later mijn politieke interesse alsnog kan gebruiken in de journalistieke wereld.

In wat voor opzichten heb jij een voordeel, omdat je schrijft? Pfoeh, voordeel? Niet erg veel, denk ik. Het feit dat ik graag en makkelijk schrijf heeft misschien wel invloed op verslagen die ik voor school moet maken, dat gaat me namelijk best makkelijk af. Verder heb ik weinig echte voordelen meegemaakt, maar misschien komen die nog.

Waarom schrijf je? De één uit zich door veel te praten, de ander door te zingen en ik door te schrijven. Het is voor mij een manier om me te uiten en soms ook om mijn gevoelens uit te drukken. Het is niet zo dat ik erg terughoudend en verlegen ben, maar ik vind het wel makkelijker om mezelf in tekst uit te drukken dan sprekenderwijs.

Wat is je favoriete plekje om te schrijven? Het allerliefst schrijf ik als ik in de trein zit, naar een zo ver mogelijke bestemming. Als ik bijvoorbeeld van oost naar west Nederland moet reizen neem ik altijd mijn laptop en/of notitieblok mee. Het fijne aan schrijven in de trein vind ik dat er een zekere rust heerst, maar dat je onderweg wel veel indrukken en inspiratie op kunt doen.

Wat doe je met ideeën die in je opkomen? Onthouden, opschrijven of doe je er gelijk wat mee? Ik probeer mezelf ertoe te zetten om altijd wat te doen met mijn ideeën, omdat ik weet dat als ik ze niet opschrijf ze verloren gaan. Ik heb een hele hoop notitieboekjes en er meestal wel eentje bij me en natuurlijk ligt er ook eentje naast mijn bed. Als ik écht een goed idee heb, dan werk ik het bijna meteen uit.

Hoeveel verhalen heb je al afgeschreven en hoeveel zijn er onafgeschreven? Ik schrijf niet zoveel verhalen, zoals al eerder gezegd, maar ik heb een hoop stukken tekst die nog niet af zijn. Mijn lijst met concepten op mijn Blogger-pagina is ook erg lang haha. Met veel concepten doe ik niks meer, maar sommigen werk ik later nog uit. Ik heb ook nog een hoop afgeronde maar ongepubliceerde stukken en gedichten op mijn computer staan, of die ooit nog online komen dat zullen we nog wel zien.

Schrijf hier de eerste vijf zinnen die in je opkomen. (Ik maak er drie van!) Laten we eten, laten we drinken. Laten we dansen, laten we zingen. Laten we vergeten wat het leven ons brengt en laten we richten op wat wij het leven brengen.

Is de reden dat je een blog bent begonnen (deels), omdat je veel van schrijven houdt? Deels wel ja. Ik werd wel door vriendinnen aangespoord, die mijn columns in de schoolkrant lazen, dat ik er meer mee moest gaan doen. Zo ben ik een jaar geleden mijn blog begonnen, die niet erg succesvol is qua bezoekers, maar dat is ook niet waar het bij mij om draait. Ik vind het een fijne manier om me te uiten en ook om mijn eigen werk te kunnen bewaren en teruglezen.

Wat is de beste schrijftip die je andere schrijvers kunt geven? Schrijf alles op waarvan je denkt dat het iets kan worden! Niet twijfelen over of het goed genoeg is dus. Alles kan wat worden, dus ook teksten of zinnen die op het eerste gezicht nergens op lijken. Laat het desnoods even rusten en kom er later op terug, maar er zal iets uit ontstaan want je hebt het immers niet voor niets opgeschreven!