interview | Ik heb een passie voor schrijven

Als afsluiter van de schrijfinterviews, een interview met mezelf. Hopelijk vinden jullie het leuk om te lezen!

Wat is jouw passie? Opinie schrijven, verhalen, gedichten, songteksten?

Ik schrijf over alles. Stukjes dagboek, columns, maar bovenal verhalen. Mijn hele computer staat vol en dat is niet eens alles. Vroeger schreef ik namelijk in schriftjes. De meeste heb ik nog. Ergens. J

Sinds wanneer schrijf je?

Sinds ik kán schrijven. Volgens mij moeder was ik vroeger altijd al met verhaaltjes en schrijven bezig. Laatst vond ik nog een verhaal uit groep zes of zeven. Echt geweldig om terug te lezen!

Is er wel eens werk van je gepubliceerd?

Ja! Dat kan ik nu vol overtuiging zeggen. Mijn eerste boek Lotgenoten is sinds november 2011 uit en over een tijdje is ook mijn tweede boek een feit. Het is alleen nog zo onwerkelijk. Bij Lotgenoten was het spannend als er weer een mailtje van de uitgever kwam, maar dat weet je nu allemaal al. Ik zal het pas echt beseffen als ik dat verrekte boek in mijn handen heb.

Hoe reageren mensen op het feit dat je schrijft en wat vinden ze van je werk?

De meeste zijn heel enthousiast. Een aantal vriendinnen van me volgen mijn blog en vinden het erg leuk. Maar veel snappen het nut niet van het schrijven. Wat is daar nou leuk aan?? Het is ook moeilijk uit te leggen – je hebt de behoefte en het talent om goed te schrijven, of je hebt het niet. Zo simpel als wat.

Zou je later een beroep willen waarin schrijven centraal staat? (journalist, schrijver, enz.)

Vroeger wilde ik schrijfster worden. Of juf. Maar voornamelijk schrijfster. Maar na aardig wat forums lezen over het uitgeven van boeken en het debuteren daarmee, is mijn droom om ooit schrijfster van beroep te worden een beetje uiteengespat. Túúrlijk hoop ik het nog steeds, maar die hoop is een beetje kleiner geworden. Maar ik kijk altijd vol jaloezie naar die grote auteurs. En let goed op de structuur in hun verhalen. En het zou altijd leuk zijn als ik een beroep zou vinden waarin ik mijn schrijftalenten kan benutten J

In wat voor opzichten heb jij een voordeel, omdat je schrijft?

Verslagen schrijven gaat makkelijk, net als het formuleren van zinnen op toetsen (alhoewel… als je denkt en opschrijft tegelijk, kan er nog wel eens iets fout gaan…). En als ik ergens mee zit, pak ik een papiertje of mijn mobiel, schrijf het op en lees het over. Maar meer kan ik niet bedenken.

Waarom schrijf je?

Omdat ik mij op papier nu eenmaal veel beter kan uiten. Op papier durf ik dingen te zeggen die nooit uit mijn mond zullen ontsnappen. Ik kan dingen veel beter verwoorden op papier. En het is een manier om mijn creativiteit en fantasie de vrije loop te laten. Ik ben er zeker van dat er momenteel zo’n tien verschillende verhalen door mijn hoofd spoken, wachten tot ze eruit mogen. Maar je moet het wel gedoseerd doen. Een bijkomende reden waarom ik schrijf, is het feit dat ik blijkbaar andere mensen plezier doe met mijn schrijfsels. Dat is een geweldige, gelukzalig gevoel dat iedereen die niet schrijft nooit zal voelen.

Wat is je favoriete plekje om te schrijven?

Maakt niet zoveel uit. Ik schrijf veel op mijn mobiel (een van de belangrijkste redenen dat ik mijn Nokia Blackberry-look-a-like nog niet weg wil doen; zo’n qwerty-toetsenbord is gewoon geweldig voor een schrijver!), maar af en toe ouderwets op een vel papier is ook niet verkeerd. Waar, dat maakt me niet zoveel uit. Ik heb de geweldige gave me voor alles af te sluiten als ik dat wil, dus schrijven (en leren trouwens ook) kan ik overal.

Wat doe je met ideeën die in je opkomen? Onthouden, opschrijven of doe je er gelijk wat mee?

De meeste ideeën krijg ik voor het slapengaan, als je nog wakker bent en nog net niet slaapt. Dan bega ik altijd dezelfde fout door het dan niet op te schrijven. En eer het dan ochtend is, zijn al die geweldige ideeën verdwenen. Ik heb een schriftje waarin ik ideeën opschrijf en ook een hoop notities in mijn mobiel die bol staan van de inspiratie.

Hoeveel verhalen heb je al afgeschreven en hoeveel zijn er onafgeschreven?

Euhmm… Meer onafgeschreven dan af, kan ik wel stellen. Ik heb Lotgenoten af en Bondgenoten. En heb nog drie korte verhalen afgeschreven. Verder kom ik niet, geloof ik. Maar ik ben druk bezig met een verhaal die ik bijna af heb. En de laatste tijd probeer ik beter te plannen wat schrijven betreft. Ik probeer goed uitgedachte einden te bedenken, zodat het verhaal maar niet blijft voortduren terwijl er eigenlijk bijna niets gebeurt. Dat is een slechte eigenschap van me: ik heb altijd wel een begin voor een verhaal, maar denk het nooit uit…

Schrijf hier de eerste vijf zinnen die in je opkomen.

Ik wil lente. Ik wil mijn nieuwe kleding aan. Maar mijn gebeden worden niet verhoord. Koning Winter houdt stand. En wij moeten nog even onze winterjas aanhouden.

Is de reden dat je een blog bent begonnen (deels), omdat je veel van schrijven houdt?

Ja, dat kan ik wel zeggen. Ik mocht kiezen tussen Twitter en een blog. Bij Twitter zouden mijn ouders alles checken (niet dat ik iets te verbergen heb, of zo, hihi) en daarbij: mijn verhalen zouden toch nooit in 140 tekens passen (alhoewel; wel een uitdaging!)??? Zo was het idee van een blog snel geboren. En inmiddels ben ik alweer bijna een jaar bezig!

Wat is de beste schrijftip die je andere schrijvers kunt geven?

Just do it. Ga door, ook al zie je er geen gat meer in. Wees zelfverzekerd over je talent; negatieve reacties zijn er namelijk altijd. Ga ervoor en realiseer je droom. En indien dat niet lukt; gewoon verdergaan met schrijven, wie weet waar je strandt!

Liefs, Manon