story | Bondgenoten wordt uitgegeven!

(let niet op mijn lelijke vingers/nagels)

(wilde dit eigenlijk pas morgen plaatsen, maar ben zo happy!)

 Guys, guys, guys! Vanmiddag om 11.49 (dat tijdstip vergeet ik nóóit meer!), zat ik al 29 minuten in mijn Scheikundeles, met mijn mobiel voor me. *tril*, deed mijn mobiel en keek mijn vriendin Samone aan.

'Nou, kijk dan!' zei ze en ik wist niet hoe snel ik dat rotding moest ontgrendelen en op "nieuw bericht" moest klikken. Bovenstaand bericht kreeg ik toen binnen (let niet op dat "René"-ding, mijn vader sms't wel vaker naar me met René in plaats van gewoon papa)! En toen was ik blij! Ik durfde niet "yeeeeeesss!" door de klas te schreeuwen, maar heb de rest van de les als een idioot lopen glimlachen, dat mensen vanzelf vragende gezichten naar me trokken. 

Eenmaal thuis zag ik de vlag, die mijn moeder speciaal voor deze gelegenheid had opgehangen. Met Koninginnedag vergeten wij hem nog wel eens, maar nu hing hij buiten. Ik deed gelijk een rondje opa's en oma's om hen op de hoogte te brengen. Mijn ene opa en oma wisten het nog niet, dacht ik, dus ik neem op met: 'Ik heb leuk nieuws.' 

Zegt mijn opa: 'Ja, ik weet het, ik heb het al op Facebook gezien.' Dus ik denk: wuuuuuut? Bleek mijn vader het al op Facebook te hebben gezet! Wel een beetje teleurstellend, maar ach, nu is de wereld ook op de hoogte, haha (:

Ik heb natuurlijk gelijk alle Sociale Media op de hoogte gebracht van dit heugelijke nieuws. Nou ja, Twitter en Facebook heb ik niet, maar Instagram, Tumblr, Pinterest en nu dus ook Blogger zijn allemaal voorzien van de bovenste foto van het berichtje met Het Nieuws erin. Nu moet ik vandaag of morgen het contract ondertekenen (ik weet toch al wat er in staat) en dan gaat het balletje rollen! Spannend! Ik houd jullie natuurlijk op de hoogte!

Dezelfde vrouw als de vorige keer heeft mijn manuscript beoordeeld en was volgens mij weer enthousiast. Ze belde eerst mijn moeder (maar moest mijn vader hebben), dus mijn moeder vroeg: 'Is het positief?'

Ze antwoordde: 'Ja, natuurlijk!' Mama ook weer gerustgesteld...

Samone vond trouwens dat ik wel een feestje mocht geven voor mijn nieuwe boek. Klinkt wel goed, maar ik ben niet zo van de feestjes geven. 

"En nu op naar je verhalenbundel. Liefs opa en oma."

Van mijn opa en oma (de andere) kreeg ik nog een bloemetje met bovenstaande boodschap. Ja, je leest het goed, mijn volgende boek wordt waarschijnlijk een verhalenbundel!! Maar ssssssttt, eerst dit avontuur maar even beleven, ga d'r weer heerlijk van genieten!

Lieve oma (trouwe lezeres van mijn blog!), als je dit leest: ik houd heel veel van je en je bent een van mijn grootste fans, wat ik zeer waardeer! x Manon

Jullie horen nog van me!!

Liefs, 

jullie allerliefste blogger met bijna twee boeken op haar naam die zielsveel van jullie houdt en geniet van jullie lieve reacties, 

Manon

PS. De laatste tijd heb ik echt weer zo'n zin in schrijven! Heb laatst alweer mijn derde korte verhaal afgeschreven, maar durf 'm niet meer op m'n blog te publiceren, omdat ik niet weet of je ze dan nog uit mag geven. Dat probleem heb ik dus al met de twee eerder gepubliceerde verhalen op mijn blog, over Bell en Sue... Ik hoop dat ik ze ooit nog uit mag geven!!