interview | Britt heeft een passie voor schrijven

Alweer een tijdje geleden verscheen er een oproep op mijn blog voor een schrijfinterview. Uiteindelijk hebben maar twee mensen zich opgegeven, waaronder Britt. Lees het interview hieronder, waarin zij vertelt over háár passie voor schrijven!

Wat is jouw passie? Opinie schrijven, verhalen, gedichten, songteksten?

Vroeger schreef ik heel veel verhalen. De laatste tijd schrijf ik vaak kortere dingen, zoals op mijn blog, dagboek, notitieboekje. Een soort van alledaagse mini-columns. Ook schrijf ik regelmatig een gedicht en een brief naar mijn opa, die dan weer een gedicht en een brief terugstuurt.

Sinds wanneer schrijf je?

Sinds ik het kan! Al heel lang. Vroeger schreef ik verhalen waarin paarden en al mijn vriendjes en vriendinnetjes van school centraal stonden, later heb ik ook veel gedichtjes geschreven. Sinds een jaar of zeven heb ik een dagboek bijgehouden.

Is er wel eens werk van je gepubliceerd?

Ja, op mijn eigen blog. ;-)

Hoe reageren mensen op het feit dat je schrijft en wat vinden ze van je werk?

Vroeger vonden mensen het geloof ik erg leuk. Mijn meester heeft in groep 4 een heel verhaal van me voorgelezen in de klas! Ik vertel niet heel veel mensen over mijn blog, degene die het dichtste bij me staan weten het wel en af en toe hoor ik ‘o, ik moet echt weer even je blog gaan lezen!’ of ‘wat een leuk stukje!’. Dus ik denk dat mensen het over het algemeen heel leuk vinden dat ik schrijf!

Zou je later een beroep willen waarin schrijven centraal staat? (journalist, schrijver, enz.)

Lijkt me heel leuk! Toen ik vijf jaar was, wilde ik altijd kinderboekenschrijfster worden en dat is heel lang zo gebleven. Dit lijkt me nog steeds heel leuk. Ook een meer journalistiek beroep, of bij een tijdschrift, lijkt me interessant.

In wat voor opzichten heb jij een voordeel, omdat je schrijft?

Voordelen van in een notitieboekje schrijven is dat ik minder vergeet, het voordeel van een dagboek is dat ik bijna al m'n herinneringen op papier heb en ook weer terug kan zoeken als ik dat wil. Via m'n blog heb ik andere bloggers leren 'kennen' en schrijven vind ik ook erg fijn om dingen uit m'n hoofd te schrijven. Voor mij dus een heleboel voordelen!

Waarom schrijf je?

Om m’n gedachten te ordenen, om dingen te onthouden, maar ook – en dat klinkt heel stom – omdat ik het een heel fijne beweging vind. Het is gewoon leuk om te schrijven!

Wat is je favoriete plekje om te schrijven?

In principe kan ik overal schrijven en heb ik niet echt een favoriete plek.

Wat doe je met ideeën die in je opkomen? Onthouden, opschrijven of doe je er gelijk wat mee?

Ik móet schrijven, anders vergeet ik alles! Dus vaak schrijf ik een aantal steekwoorden op en denk ik er een paar dagen over na, om het vervolgens uit te werken.

Hoeveel verhalen heb je al afgeschreven en hoeveel zijn er onafgeschreven?

O... Ik heb één verhaal, 'paarden, paarden en nog eens paarden' (zo heet het echt!) wat zo goed als af is. Dit schreef ik overigens toen ik een jaar of acht was. Verder zijn er nog een aantal notitieboekjes met verhalen die niet af zijn en zullen er ook nog wel een paar losse verhalen liggen.

Schrijf hier de eerste vijf zinnen die in je opkomen.

Oktober? Nee het is maart. Wat moet ik aan naar het feest op zaterdag? Hee, de kat. King Edward aardappelen.

Is de reden dat je een blog bent begonnen (deels), omdat je veel van schrijven houdt?

Ja, zeker weten. Eerst schreef ik stukjes op mijn hyvespagina, die vooral gingen over hoe het hier in Zweden ging, als een soort nieuwsbrief. Toen hyves niet meer zo hip was ben ik een blog begonnen, waar ik in eerste instantie ook wilde schrijven over het leven hier (heb ik ook tijdje gedaan in een artikelserie). Nu is het een mix van fotografie, alledaagse tekstjes en wat langere stukken.

Wat is de beste schrijftip die je andere schrijvers kunt geven?

Gewoon beginnen. Dingen hoeven niet af te komen, wie weet kun je er later nog eens naar kijken en kom je dan met een nog beter idee om het af te maken. En probeer alles op te schrijven, want wie weet komt het nog eens van pas!

Liefs, Manon