column | brief aan Moeder Natuur

Laatst schreef ik een brief aan Moeder Natuur:

Beste Moeder Natuur,
Soms ben ik zo blij met al het moois dat u op onze mooie aarde heeft gedeponeerd. De vogeltjes, de bomen, de planten, de bloemen, de beestjes. Ik kan daar zo van genieten, weet u!
Maar ik geloof dat er een fout is gemaakt. Uw bedrijf heeft de vogels al over laten komen uit hun warme overwinteroorden. U heeft de bloembollen laten geloven dat ze al naar boven mochten komen. U heeft de schapen ervan overtuigd dat het al tijd was om lammetjes op de wereld te zetten. En u heeft menig dier in de war gebracht door de hormoonhuishouding eens flink op z'n kop te zetten (gevolg: jankende katten, kwaken de eendenen ga zo maar door). En het belangrijkste van alles: u geeft mensen valse hoop! Ze kopen gezellige plantjes voor in de tuin, shoppen zich wild met al die zomerkleding (die ze nog niet aan kunnen) en denken telkens maar weer dat ze nu eindelijk uit hun winterdip komen. Maar de winter keert gewoon zonder pardon weer terug! Bent u aansprakelijk voor het te vroeg inluiden van de lente?
Ik hoor graag meer van u.

Met vriendelijke groet,
Manon Boot

Een dag later kreeg ik onderstaand briefje terug:

Beste mevrouw Boot,
Ik stel mijzelf ten eerste niet aansprakelijk voor de in uw brief genoemde incidenten. Voor klachten over te koude temperaturen en te gure winden moet u bij mijn collega, Koning Winter, zijn.
Nogmaals, ik stel mijzelf niet aansprakelijk en wens u nog een fijn lente.

Met vriendelijke groet,
Moeder Natuur.

Ik weet niet wie er zin heeft deze Koning Winter te schrijven, maar ik niet. Ik ben er helemaal klaar mee. Het wordt tijd voor echte lente in plaats van deze ongeorganiseerde bende!

Liefs, Manon