movies | Ted

Eerlijk: ik heb heel lang getwijfeld of ik nou wel een post over deze film moest schrijven. De trailer beloofde meer dan de film inhield, in mijn geval. Maar ja, misschien vinden sommige van jullie het wel hartstikke leuk! dus daarom toch: een recensie over Ted, een film over, jawel, een teddybeer. Een blowende, drinkende, vloekende, vrouwenversierende teddybeer, wel te verstaan. Toch nieuwsgierig geworden? Lees dan maar snel verder.

Ik probeer redenen te vinden waarom ik 'm niet leuk vond. Nu ja, niet leuk... Laat ik het zo zeggen: als de hele zaal (en die was niet groot) in een deuk lag, dacht ik: is dit grappig? Misschien kwam het omdat ik met mijn moeder was (leuk meidenuitje, dachten we...), dan lach je misschien minder snel om schuine, slechte, niet grappige grappen. Was het misschien, omdat ik me niet liet gaan? Omdat ik telkens schrok van het geweld, het vloeken en de oversekste opmerkingen? O my, wat was ik blij dat mijn 11-jarige broertje toch maar niet was meegegaan (hij vond de trailer geweldig, and so I). Dan had ik mijn hand zo ongeveer de hele film voor zijn ogen kunnen houden... Naast mij zaten vier jongetjes die misschien net 12 waren geworden. Een had zo'n irritante hoge giechel (dat zou zo mijn broertje kunnen zijn) en de bruggertjes lachten om alles en niets, zo ongeveer de hele film lang.

Wat ben ik stom zeg! Ik praat over een film, terwijl jullie niet eens weten waar hij over gaat (behalve dat over het vloeken, het oversekste en de teddybeer, dan). Dit zegt Wikipedia: 

In 1985 sprak het eenzame jongetje John Bennett de wens uit dat de grote teddybeer die hij net voor Kerstmis gekregen had tot leven zou komen. Door een vallende ster gebeurde dit ook echt en hoewel Johns ouders hierdoor nogal geschokt waren, mocht de Ted geheten beer blijven. Ted was hierna enige tijd een beroemdheid.

In 2012 zijn John (als volwassene gespeeld door Mark Wahlberg) en Ted (stem en bewegingen Seth MacFarlane) nog steeds onafscheidelijk. Beiden gedragen zich nogal hedonistisch en onvolwassen, vooral Ted, die een vulgaire nietsnut is geworden, dit tot grote ergernis van Johns vrij serieuze vriendin Lori (Mila Kunis).

Onder druk van Lori en na Ted betrapt te hebben met vier prostituees, regelt John andere woonruimte en een baantje voor Ted. Ondertussen probeert Donny (Giovanni Ribisi) Ted te kidnappen om hem als speeltje aan zijn zoontje Robert te geven.

Al met al is het wel een goede film. Ted is goed tot leven gebracht (ik vraag me af hoe het is om "lucht" als tegenspeler te hebben, want die teddybeer was er natuurlijk nog niet tijdens de opnamen...) en het verhaal en de opzet en de spelers zijn allemaal fantastisch. Maar toch, die flauwe humor hè, dat is echt niet mijn ding. Tenzij ik in een héle melige bui ben, maar dat was ik nu eenmaal niet (dat kan wel eens door mama komen die naast me zat, haha).

Nou, en als je toch nog nieuwsgierig bent geworden door mijn zeer positieve recensie (ahum), dan kun je misschien nog onderstaande trailer bekijken. Je MOET hem eigenlijk echt kijken, want van de trailer krijg je wel echt zin in die film. Vooral het onweersliedje is echt briljant, haha. Ja ja, nu ben je toch nieuwsgierig hè?

Ben je minderjarig (dat wil zeggen, jonger dan 12), dan moet je deze trailer niet kijken. Er is niets gecensureerd, haha.

Mon excuse voor deze bizarre recensie, maar ik moest gewoon iets schrijven over deze flauwe, maar briljante film.

Liefs, Manon

O, and by the way, DIT IS MIJN 200e POST!!! Tijd voor een klein feestje? Misschien, maar ik heb vandaag dus wel gewoon school en zo... En nee, er komt ook nog geen give-away, want zoals jullie weten ben ik blutter dan blut. Ik heb wel een idee voor een gave "hier-moet-je-wel-wat-voor-doen"-give-away, maar daar heb ik dus eerst geld voor nodig (: Dus nu alleen een klein feestje, met een filmpje, haha?? In ieder geval, dat wilde ik jullie gewoon even vertellen.